Danitsja's Rat&Art - Tarkan en Tibilé

Yo! Wij zijn Tarkan en Tibilé. Ook wij mochten van onze baasjes een eigen pagina maken. Onze baasjes hebben een hele mooie kooi voor ons gebouwd, en daarin hebben we het reuze naar onze zin. Onze grote hobby is eten, en hierover kunnen we zoveel vertellen, dat we daar een aparte pagina over mochten maken (zie Rattensnoep).

voor deze foto heb ik uuuren zitten poetsen

Vacht
Tibilé: Mijn vacht is heel dik en zit altijd perfect in vorm. Dat is heel wat anders dan de vacht van Tarkan. Zijn haren staan alle kanten op. Soms zit hij uren te wassen, en zelfs dan krijgt hij z'n vacht niet zo glimmend en glad als die van mij.
Tarkan: Tibilé schept altijd op over zijn vacht, maar ik vind die van mij veel mooier. Het is modern en heet rex geloof ik, naar die speurhond van de televisie.

Eieren
Tarkan: Ik ben gek op een gekookt ei, maar helaas is Tibilé dat ook. Meestal krijgen we samen één ei met schaal en dan pakt Tibilé het ei af. Maar het is Tibilé nog niet gelukt om het ei open te krijgen. Dus dan wacht ik maar af. Dan kruip ik tegen Tibilé aan zonder aan het ei te komen, dat mag. Of ik ga me wassen, maar dan houd ik Tibilé goed in de gaten. Soms geeft hij het ei aan mij, zodat ik de schaal open mag maken. Maar daarna neemt hij meestal vrij snel mijn voorpootjes tussen zijn tanden, zodat ik het ei weer los moet laten. Heel gemeen!
Tibilé: Ei is Heerlijk! Jammer dat ik de schaal niet open krijg. Een paar keer is het me gelukt, maar alleen omdat het ei per ongeluk naar beneden viel en er toen een deuk in zat. Als het niet lukt, dan geef ik het ei soms aan Tarkan. Maar die is zo stuntelig met dat ei, dat ik het gelijk maar weer afpak.

Verboden voor ratten
Tibilé: Ik mag niet onder het TV-tafeltje komen. Maar waarom dat weet ik niet. Dat moet dus onderzocht worden. Onder het tafeltje liggen touwtjes met prik en dozen met spelletjes. Die spelletjes spelen de baasjes niet meer nu ze mij hebben. Om de baasjes uit te nodigen voor een spelletje, moet je heel snel onder het TV-tafeltje rennen, dan komt er gelijk één achter je aan. Soms worden ze een beetje boos, maar dat maak ik dan weer goed met knuffels. Ook probeer ik de hand van mijn baasje wel eens weg te duwen om een stoeipartijtje uit te lokken. Maar mijn baasjes stoeien niet zo fijn als Tarkan.
Tarkan: Onder het tafeltje spelen is wel leuk, maar de baasjes hebben het verboden. Dat snapt Tibilé niet, die begint te duwen en boos te worden als hij er niet onder mag komen. Eigenlijk moet je stiekem proberen om onder het tafeltje te komen. Als de baasjes beginnen te roepen, heb je het spelletje verloren en ik ren dan snel een andere kant op. De baasjes vinden het heel spannend als je je precies op de grens (maar nog net aan de goede kant) gaat wassen. En zodra de baasjes even afgeleid zijn, schiet je met een noodgang onder het tafeltje! Helaas hebben de baasjes het tafeltje nu ergens anders neergezet, dus is het spannende er af. Er ligt ook niets meer onder. Ik denk dat de baasjes dit gedaan hebben omdat Tibilé heel vervelend werd.

Melig
Tarkan: Als ik melig ben maak ik hele hoge sprongen en ga ik heel hard rennen. Daarbij probeer ik zo hard mogelijk te stampen. Soms ren ik uit meligheid zomaar een rondje om m'n baasje heen.
Tibilé: Als ik melig ben, wil ik spelen en dan ren ik achter Tarkan aan, of ga ik stoeien met mijn baasjes. Natuurlijk moeten zij zich wat aan mij aanpassen, omdat ze iets groter zijn, dus stoei ik met hun handen. Als mijn baasjes me dan

oppakken, begin ik te springen en te (nep)happen. Tussendoor word ik telkens beloond, zodat de baasjes weten dat het maar een spelletje is. Want stel je voor dat ik wat te enthousiast word (ik ben namelijk erg sterk).
Tarkan: Tibilé wordt tijdens het stoeien steeds beloond, omdat de baasjes willen laten zien dat ze niet echt vechten. Want als het per ongeluk te ruig gaat, zou Tibilé heel erg kunnen schrikken. Zelf ben ik zo slim om niet met de baasjes te gaan stoeien, ik wed dat zij veel sterker zijn dan Tibilé en ik samen.

Springen
Tibilé: Eerst durfde ik niet zo goed te springen. De eerste keer dat ik omhoog sprong, sprong ik wel twee maal zo hoog als eigenlijk moest, voor de zekerheid. En toen riepen mijn baasjes: "Kijk, Tibilé gaat vliegen," waarop ze samen met Tarkan heel hard begonnen te lachen. Gelukkig kan nu wel heel goed springen, ik spring zo op de bank.
Tarkan: Maar ik wist als eerste dat je op de bank kon springen, en eraf natuurlijk. Eigenlijk heb ik ook de hele woonkamer ontdekt, want Tibilé was in het begin heel

Als je op bovenstaand plaatje klikt, krijg je een rattig filmpje te zien.

erg bang. Toen Tibilé eindelijk de kamer helemaal door durfde, kende ik ik alle hoekjes en gaatjes al.
Als mijn baasjes "allee up" roepen, dan spring ik op de bank of klim ik in een broekspijp omhoog. En als ik op commando omhoog klim dan word ik altijd beloond. Maar "allee up" kan ook betekenen dat er iets lekkers boven mijn hoofdje gehouden wordt, en dan hoef ik alleen maar op m'n achterpootjes te gaan staan.
Op het filmpje (476 Kb) kun je zien hoe goed ik kan springen.

Speelbal (niet geschikt voor ratten!)
Tibilé: Laatst kwamen de baasjes thuis met een bal, speciaal voor ratten zeiden ze. Maar ik ga er niet in. Punt uit. Ratten zijn niet gemaakt om te rollen, want dan waren we wel rond geweest. Tegenwoordig staat de bal dus in de kooi en de baasjes verstoppen er snoepjes in. Maar ze moeten niet denken dat ze me over een poosje weer in die bal kunnen stoppen, want dan ga ik me gewoon weer aanstellen.
Tarkan: Ik ben er al in geweest, maar ik vond het niet leuk. Ik botste overal tegenop en kon niet meer op de bank springen.Toen ik er uit mocht wist ik niet eens meer waar ik was. Tibilé stelt zich natuurlijk weer eens ontzettend aan, maar zelf ben ik ook niet erg enthousiast over dit speeltje.
Tibilé: Ik stel me niet aan, want deze bal is echt heel gevaarlijk! De baasjes hoorden laatst dat ratjes in precies zo'n bal hun staart hebben gebroken! En deze bal schijnt helemaal niet zo geschikt te zijn om dieren in te stoppen volgens veel dierenliefhebbers èn dieren. Niet kopen dus!!!

blijven graven... dat yoghurtsnoepje vind ik zo wel

Zandbak
Tibilé: We hebben een toilet in onze kooi. Dit is een doorzichtige bak met daarin allemaal zand. Hier kun je je keuteltjes lekker in begraven. Ik ben de bak gelijk als toilet gaan gebruiken en Tarkan heeft het van me overgenomen. Waarschijnlijk hebben de baasjes het niet als toilet bedoeld, maar je kunt hier heerlijk privé zitten. Na een poosje begint het wel enorm te stinken, maar gelukkig verschonen de baasjes de bak heel vaak.
Tarkan: Als ons toilet verschoond is, ga ik er altijd meteen naartoe, want onze baasjes verstoppen dan altijd een paar yoghurtsnoepjes in het zand. Op de foto hiernaast zie je mij dan ook verwoed graven om zo'n snoepje te vinden. De baasjes gebruiken speelzand voor ons, hierin zitten geen schelpjes of scherp zand waaraan we onze pootjes kunnen openhalen.

Konijn
Tarkan: Laatst kwam Djoecas logeren. Hij is een konijn, maar lijkt op een grote rat en ik was dus niet bang van hem. Na drie dagen liep ik al naar hem toe om aan hem hem te snuffelen. Daarna heb ik zijn vacht gelikt en ook zijn oren heb ik even in mijn voorpootjes gehad, wat een rare dingen zijn dat zeg!
Tibilé: Djoecas is een eng monster! Hij heeft enge ogen en hele lange tanden, brrrrrr... Niets voor mij. Ik heb hem één keer van dichtbij gezien, en toen ben ik gelijk de kooi ingevlucht. Uit protest ben ik daarna een week de kooi niet uitgegaan!
Tarkan: Toen Djoecas en ik samen door de kamer renden, botste hij ineens zomaar tegen me op. En omdat dit mijn territorium is en ik bovendien van rechts kwam, heb ik Djoecas een flinke duw met mijn achterpoot gegeven. Eigenlijk was het de bedoeling om Djoecas op zijn rug te gooien, maar zo'n konijn is best zwaar.
Tibilé: Gelukkig voor Tarkan deed het konijn niets terug. Tarkan was heel vervelend, en huppelde de hele tijd achter het konijn aan. Als hij dat bij mij had gedaan, had ik hem allang op zijn ruggetje gegooid.
Djoecas: Ratten zijn raar. Ik vond Tarkan wel lief toen hij me likte, maar toen hij steeds met me wilde spelen werd hij wel vervelend. Ik denk dat ratten veel actiever (en drammeriger) zijn dan konijnen. En brutaler! Vooral toen hij me probeerde om te duwen, de rat! Ik was wel blij dat ik daarna zonder Tarkan mocht loslopen, want dat is veel leuker; lekker rondjes rennen om een plastic zak, heerlijk!

Op vakantie
Tarkan: We zijn op vakantie geweest naar een eiland. Dat was heel spannend, want we gingen ook met de boot! Onze kooi kon niet mee, dus we hebben een week in een vakantiekooi gezeten. Dat was heel gezellig. Af en toe werd onze kooi buiten gezet. Heerlijk die zilte zeewind, ik ben nu helemaal uitgerust!
Tibilé: Eén minpuntje was, dat onze vakantiehangmat vrij klein was. Daar pasten we precies met z'n tweeën in. Maar omdat het buiten zo warm was, was het meestal niet lekker om zo dicht op elkaar in de hangmat te liggen. Maar om het vakantiegevoel te behouden hebben we geen ruzie om de hangmat gemaakt, maar hem eerlijk gedeeld.
Tarkan: Ik denk dat Tibilé vaker op vakantie moet, want hij was superlief voor mij. Soms wilde ik in de hangmat, maar dan lag Tibilé er al in te luieren. Dan stapte ik bij hem in de hangmat, en dan stapte hij eruit, zodat ik even lekker alleen in de hangmat kon liggen. En als ik lekker in de hangmat lag en Tibilé stapte er bij in, dan ging ik er maar uit, zodat hij even kon relaxen. Lief van mij, hè?

Ziek
Tibilé: Tarkan is heel ziek geweest en ik begon ook al te niezen. We zouden binnenkort twee kooigenootjes krijgen, maar dat ging niet door omdat de dierenarts zei dat het misschien besmettelijk kon zijn. Dat is wel jammer dus, maar we willen natuurlijk ook niet dat andere ratjes ziek van ons kunnen worden.
Tarkan: Nu ben ik niet meer ziek. Ik kreeg een medicijn en daardoor kreeg ik ook weer zin in eten. Twee dagen later voelde ik me alweer zo goed, dat ik een hele serie bokkensprongen door de kamer heb gemaakt om de baasjes te laten zien hoe blij ik was dat ik weer beter ben.
Tibilé: Maar omdat zijn luchtwegen waarschijnlijk aangetast zijn, zal hij altijd een beetje astmatische klachten houden. Laatst kregen we een slaaphuisje van een soort stro, maar Tarkan begon gelijk te niezen toen hij er bij in de buurt kwam. Hij kan niet tegen stof, en ik denk dat deze slaaphuisjes (ook verkrijgbaar voor dwerghamsters) te stoffig zijn voor ratten.

Te dik
Ik ben gewoon wat stevig gebouwd

Tibilé: We zijn verhuisd, en we hebben nu ook een nieuwe dierenarts. Onze vorige dierenarts was heel lief, want toen de baasjes vroegen of ik te dik was, zei ze dat dat niet zo was. Maar de nieuwe dierenarts vindt mij veel te dik; ze noemde me gelijk al "die dikke". Ook heb ik een nare bobbel onder mijn achterpootje, en de nieuwe dierenarts zegt dat dat komt omdat ik te dik ben. En dikke ratten hebben ook meer kans op tumoren. Niet leuk dus, want nu moet ik echt op dieet.
Tarkan: Ik vind deze dierenarts ook raar. Toen ik heel ziek was, vond ze dat ik veel te mager was, en ze ons na een paar weken weer zag, zei ze dat ik bijna uit elkaar plofte en minder moest eten. Ik snap er niets van, want ik toen woog ik maar 600 gram. Tibilé weegt wel 770 gram!

Afvallen
Tarkan: Ik teken protest aan bij de dierenbescherming! Omdat Tibilé moet afvallen, krijgen we laboratoriumbrokken in plaats van lekker afwisselend rattenvoer. Elke brok smaakt precies als de vorige en ik vind het bijna zielig voor Tibilé. Dit is rattenmishandeling, want wij zijn fijnproevers en lekkerbekjes. Ik heb geluk, want ik wordt af en toe bijgevoerd en krijg tenminste nog yoghurtsnoep.
Tibilé: En het ergste is, dat het nieuwe dieet ook nog werkt. Bij de vorige dieetpogingen viel Tarkan steeds af en werd ik juist dikker. Maar nu ben ik al bijna 90 gram afgevallen en de bobbel onder mijn achterpootje is ook al bijna weg.
Tarkan: De baasjes hebben er al bijna spijt van dat ze Tibilé ooit rattensnoep hebben laten testen (zie Rattigheid). Dat komt omdat in de meeste rattensnoepjes suiker zit, iets wat niet goed is voor (te) dikke ratten. Gelukkig voor Tibilé zijn er ook calorie-arme rattensnoepjes te koop.
Tibilé: Ik ben gek op yoghurtsnoep, maar het is al weer een week geleden dat ik een halve heb gehad. Als Tarkan en ik tegelijk een yoghurtsnoepje krijgen, dan heb ik die van mij altijd veel eerder op als Tarkan. En dan probeer ik altijd om ook Tarkan zijn halve snoepje af te pakken.

Frettenbal
Tarkan: Ik wil altijd de kooi uit, maar Tibilé wil dat soms niet, want hij is heel erg gehecht aan zijn kooi. Om hem meer te laten bewegen, hebben de baasjes een frettenbal voor hem gekocht. Als je met de bal rolt, valt er af en toe een snoepje of lekker voer uit. Superleuk dus!
Tibilé: Natuurlijk had Tarkan als eerste door hoe mijn nieuwe bal werkte. kijk mij actief zijn!

Maar ik ben slimmer, dus ik pakte gewoon het voer af dat Tarkan uit de bal haalde. Dat vonden de baasjes niet goed, dus ik kan er nu niet meer onderuit om af en toe eens flink met de bal aan de loop te gaan. Best wel leuk eigenlijk.
Tarkan: Omdat Tibilé zo aan de kooi gehecht is, probeerde hij laatst de bal in de kooi te brengen. Het baasje schuddebuikte ervan en haar ogen gingen lekken. Met de bal in zijn bek maakte Tibilé een paar supergrote sprongen door de kamer, ik wist niet dat Tibilé zo hoog kon springen! En telkens landde eerst de bal op de vloer en daarna Tibilé. Dat leek heel grappig, vooral omdat Tibilé daarna gelijk weer begon met opstijgen voor de volgende sprong. Het baasje zei dat het leek op een schoothondje dat met een enorme skippybal in zijn bek rondspringt.

Pootje
Tibilé: Tarkan is weer ziek geweest. Zijn achterpootje raakte verlamd en hij wilde ook niet meer eten en werd heel mager. De dierenarts zegt dat hij ziek is door een infectie bij zijn achterpootje. Gelukkig mag ik altijd mee naar de dierenarts, zodat ik precies weet wat er aan de hand is. Deze keer was het heel erg, want Tarkan moest in een andere kooi en ik zat dus helemaal alleen.

Maar de dierenarts zegt nu dat we niet besmettelijk zijn, dat is dus goed nieuws! Omdat Tarkan voordat we begonnen te niezen al last van zijn achterpootje had, was hij waarschijnlijk toen al ziek van de infectie in zijn achterpoot. Dus misschien komen er binnenkort toch nog twee vriendjes bij!
Tarkan: Ik was zo ziek dat ik het helemaal niet erg vond om alleen in een kooi te liggen. De dierenarts heeft mij helemaal onderzocht en vond het heel dapper dat ik niet piepte. Daarna kreeg ik een hele gemene prik waar ik wel van moest piepen. Gelukkig ben ik nu weer helemaal beter en mijn achterpootje doet het ook weer goed. Ik ben laatst zelfs alweer op de bank gesprongen. Ik wel alweer ietsje aangekomen, maar dat gaat heel langzaam, dus ik wordt heel erg verwend.

Baasjes plagen
Tarkan: Eén van de baasjes was heel zielig, want ze was geopereerd. Daarom kreeg ze buikpijn als ze moest lachen. Ik zat eens in de kamer, toen ze zomaar rondjes door de kamer ging strompelen. Dat leek heel raar. En zo liep ze niet één rondje, maar wel twintig. Ik heb dit nog nooit eerder bij mensen gezien, en ik heb haar goed in de gaten gehouden. Elke keer als ze langskwam, draaide ik mijn kopje mee om haar met mijn ogen te volgen.
Tibilé: Hihi, het leek net alsof Tarkan een tenniswedstrijd aan het kijken was. Toen begon het baasje bijna te lachen en dat deed weer zeer. En toen zei ze tegen Erik dat zou gaan gillen als Tarkan ineens op haar af zou rennen. Zelf heb ik Tarkan nog nooit zo lang stil zien zitten kijken, zonder ergens gelijk op af te rennen.
Tarkan: Omdat ik zo mager ben, krijg ik af en toe een beetje yoghurt van het baasje. Soms zit ze met een schaaltje yoghurt op de bank. En omdat ze net geopereerd is, is het heel makkelijk om bij de yoghurt te komen, want ze kan niets terugdoen als ze moet lachen. Toen ik samen met Tibilé probeerde om bij de yoghurt te komen, begon ze ineens te gillen en heel hard om Erik te roepen.
Tibilé: En toen moest Erik ons van haar op de grond zetten, erg hè? Maar zij bleef op de bank MET de yoghurt! Dus we renden gelijk weer naar de bank en we wilden net een sprong nemen, toen ze weer begon te gillen! Ik dacht toch echt dat het baasje niet bang van ons was, maar blijkbaar vindt ze het toch heel eng als we precies tegelijk op de bank springen. Raar hoor!

Honden
Tibilé: Tarkan is er trots op dat de baasjes zeggen dat hij op een hondje lijkt. Maar ik lijk ook op een hond hoor! Ik vind het namelijk heerlijk om aan de voeten van mijn baasjes te liggen als ze op de bank zitten.
Tarkan: Maar dat is heel gevaarlijk! Voor je het weet gaat een baasje zomaar op op je staan! Tibilé heeft laatst stukjes uit de nieuwe laarzen van Danitsja gebeten. En hij heeft pantoffels kapotgebeten, want hij wil dat de baasjes hem ook een hond noemen. Maar Tibilé is heel bang voor honden, vooral voor Bob.
Tibilé: Maar dat Bobmonster is een Fox-terriër en de baasjes zeggen dat dat echte rattenvangers zijn, dus dat zegt genoeg. En ik vond het inderdaad heel eng toen dat beest de hele tijd voor onze kooi bleef kwijlen, maar Tarkan wilde natuurlijk gelijk met dat beest spelen...

Binnenstebuitenfoto
Tarkan: Tibilé moest op de foto bij de dierenarts, omdat hij bloed plaste. Ik had nog gezegd dat hij zich heel goed moest wassen voor de foto, maar daarvoor was Tibilé veel te moe.

Gelukkig maar dat er een binnestebuitenfoto werd gemaakt, want dan maakt het niet uit hoe je haar zit. En omdat Tibilé zo moe was, hoefde hij geen narcose.
Tibilé: Ik was wel heel moe toen we terugkwamen van de dierenarts, maar ik heb wel weer gegeten. Ook heb ik heerlijk bij de baasjes op schoot gelegen, maar ik vind het niet leuk als ze me in de kooi zetten. Dan spartel ik heel erg tegen.
Tarkan: Ik wist trouwens niet dat Tibilé er van binnen zo raar uitziet. De baasjes zeggen dat alle ratten er van binnen zo uitzien, maar ik geloof daar niets van.

Alleen
Tarkan: Tibilé is er niet meer en ik mis hem heel erg. Ik was zo blij dat mijn pootje weer helemaal beter was, maar toen Tibilé doodging, ging het met mijn pootje ook weer slechter. Twee dagen nadat Tibilé dood was, was mijn achterlijfje bijna helemaal verlamd. Maar ik kan me nog wel heel snel over de laminaatvloer slepen, want die is lekker glad. De baasjes zijn nu op zoek voor een vriendje voor mij, maar ik weet niet of ik al die drukte aankan met mijn verlamde lijfje.

De baasjes: Tien dagen nadat Tibilé is overleden hebben we ook Tarkan moeten laten gaan. Tarkan leek zich redelijk te kunnen redden met zijn verlamming en het verlies van zijn broer. Tarkan is altijd een erg vrolijke en actieve rat geweest, en ook nu leek hij nog redelijk opgewekt en levenslustig. Vooral daarom hebben we hem nog een kans gegeven, ook al wilde zijn achterlijf niet meer. Maar toen Tarkan ook bloed begon te plassen, hebben we besloten hem een verdere lijdensweg te besparen. Ik denk dat Tarkan en Tibilé elkaar niet konden missen ;-).
Tarkan en Tibilé zijn 2 jaar en 4 maanden geworden en ze hebben hier als prinsjes geleefd...

	Danitsja's

	*Tarkan en Tibilé*