Dubbel bedrog verscheen eind 2013 in de verhalenbundel ‘Van A tot ZZ – 20 verhalen voor 2014’ van het Zinniger Zinnen-forum

Dubbel bedrog

02.00 uur
Gehurkt wacht ik in de bosjes naast de caravan. Na het sluiten van de kantine heeft een doodse stilte bezit van het campingterrein genomen. Uren zit ik hier al. Geduldig wacht ik. Mijn handen omklemmen de schop die ik naast de caravan vond. Het voelt goed om een wapen te hebben.
Gerard. De gedachte aan hem doet de woede weer oplaaien. Op de wreedst mogelijke manier bedroog hij me, en nu had hij het lef om 200 kilometer van mijn huis op te duiken. Op een camping nota bene, ultiem burgerlijk en avontuurloos voor een man die beweerde te leven voor ontberingen.

02.14 uur
Tijd om na te denken, weer de pijn te voelen van het gat dat Gerard achterliet. Zijn reisgenoten hadden gezien hoe zijn kano in een stroomversnelling omsloeg; alleen de brokstukken werden teruggevonden. ~ Lees verder ~

Met dit verhaal won ik de Zinniger Zinnen schrijfwedstrijd van 2018
Het thema van de wedstrijd was ’tegenstelling’

De voorstelling

Zodra Dracul het podium opstapt, lijkt een duisternis zich door de zaal te verspreiden. Het kost me moeite om in Dracul mijn vroegere buurjongen te herkennen. Jim lijkt amper ouder te zijn geworden en is nog even sprieterig als vroeger, maar zijn houding is anders. Zelfverzekerder. Niet die muisachtige, schrikachtige jongen van vroeger. Jim ìs Dracul en ik ben onder de indruk.
Hoewel ik achter in de zaal zit, heb ik zelfs een paar keer het idee dat Dracul me recht aankijkt, maar met die felle podiumlichten kan hij me onmogelijk zien.
Op de kleuterschool speelden Jim en ik vaak samen. Op de lagere kreeg ik andere vrienden en werd hij zo’n beetje het pispaaltje van de klas. Het laatste wat ik van hem hoorde, was dat hij vroeg trouwde en een baan moest zoeken, terwijl ik de stad uit ging om te studeren. Ik vond hem altijd een mislukkeling.
Behalve nu. Het toneelstuk en de spelers zijn zeldzaam goed. ~ Lees verder ~

Dit verhaal werd vijfde in de Zinniger Zinnen Schrijfwedstrijd van 2014.
Het thema was: ‘De kunst van het balanceren’.
Het verscheen ook in de verhalenbundel ‘Verhalen met Zinnige Zinnen’.

Adem in, adem uit

‘Balans, Ans! Denk aan je balans!’ In gedachten hoor ik het mijn balletlerares weer roepen, zie ik mijn mede-ballerina’s weer die moeilijke sprongen maken waarvan ik weet dat mijn lichaam er niet voor is gemaakt. Toen al niet.

>>Ik trek mijn handschoenen aan en zet mijn helm op.<<

Ballet werd voetbal. Daar werd minder gelachen als je algehele beencontrole verloor. Hoe groter de blauwe plek, hoe meer respect. Tenminste, in het begin. Na drie keer ‘hands’ in een belangrijke competitie, lag ik eruit.

Ik belandde uiteindelijk bij de leesclub. Het ergste wat daar kon gebeuren, was dat ik iedereen uit zijn concentratie haalde als een boek uit mijn handen stuiterde.

>>Het is prachtig weer en ik lach en steek mijn duim op naar de jongens die ik heb ingehuurd voor mijn missie.<< ~ Lees verder ~

Dit verhaal werd in 2008 gepubliceerd in Opzij naar aanleiding van een schrijfwedstrijd met als opdracht:
Word je al jaren gekweld door een geheim verlangen? Zou je dat eigenlijk heel graag eens willen delen met de buitenwereld? Hier is je kans. Schrijf in maximaal 250 woorden een geestige of ontroerende bijdrage over jouw heimelijke – grote of kleine – wens.

Vampirella

Het is niet zo dat ik al jaren word gekweld door een geheim verlangen. Mijn wensdroom is zo irreëel dat het verontrustend zou zijn als hij uitkwam. Vergeleken met die van mij, lijken de heimelijke fantasieën van mijn vriendinnen bereikbare idealen, hoewel de wetten der kansberekening niet in hun voordeel spreken.
Rianne droomt ervan om zakenvrouw van het jaar te worden, Maria wenst een knappe miljonair te trouwen, Jenny smacht naar een ontmoeting met Johnny Depp en Cassandra zoekt het nog hogerop, zij zou willen stralen in grote Hollywoodproducties.

Mijn verlangen kennen ze niet. Ze zouden ongetwijfeld lachen om mijn kinderlijke naïviteit, want al sinds mijn prille jeugd koester ik dezelfde wens. Wellicht lacht u er niet om. U kent me immers niet. ~ Lees verder ~